فکر کردن و حل کردن روی صفحه کاغذ
نوشتن هزار و یک کاربرد برای ما دارد که نویسندگی فقط یکی از آنهاست.
نوشتن به من کمک می‌کند که خودم را پیدا کنم، خودم را بهتر بشناسم و بسیاری از مسائلم را با خودم طرح و حل کنم. اتفاقاتی که در طول روز رخ می‌دهند، ارتباطاتی که با دیگران داریم، سوءتفاهم‌ها، ناراحتی‌ها و ... .
کافی است ...
۱. خودکار و کاغذ برداریم و پشت میزی بنشینیم.
۲. مسئله‌ای که فکر ما را مشغول کرده را بنویسیم.
۳. هر طور که شده با هر تعداد کلمه و هر نوع جمله‌بندی که می‌توانیم.
۴. موقع نوشتن، آنچه واقعیت هست خودش، خودش را نشان می‌دهد.
۵. بسیاری از مسائل ما به محض مکتوب شدن، حل می‌شوند. همین که یک بار دیگر از ذهن ما عبور می‌کنند و درست و دقیق به آنها نگاه می‌بینیم، می‌فهمیم اصلاً مسئله یا مشکل مهمی نبوده‌اند. در واقع بسیاری از آنها اصلاً مسئله و مشکل نیستند، بلکه به شرایط و وضعیت انسانی ما بر می‌گردند و چیزهایی را که باید در طول زندگی خود بیاموزیم، به ما یادآوری می‌کنند.
۶. اگر مسئله و مشکلت واقعاً مسئله و مشکل بود، حالا می‌توانی صورت آن را برای خودت بنویسی. دقیقاً مانند یک صورت مسئله.
۷. فقط به صورت مسئله‌ای که نوشتی یا از میان صورت مسئله‌های مختلف انتخاب کرده‌ای، فکر کن و آن را بررسی کن. چه راه‌حل(هایی) به نظرت می‌رسد؟
مثال
مثلاً می‌نویسم او این کار را انجام داد و من ناراحت شدم. این گزارش مسئله است. صورت مسئله‌های مختلفی قابل طرح است:
۱. چه کار کنم که دفعه بعد از رفتار او ناراحت نشوم؟
۲. چگونه او را متوجه رفتارش کنم تا دوباره ناراحتم نکند؟
۳. آیا ناراحت شدن من از رفتار او اصلاً درست بود؟
ببین مسئله تو واقعاً کدام‌یک از اینهاست؟
- ناراحت شدن یا نشدن خودت
- بررسی و تغییر دادن رفتار
تا همین جا بسیاری از احتمال‌ها و گزینه‌ها را می‌توانی مثل بازی گل یا پوچ، پوچ کنی. مثلاً گاهی رفتار دیگران اصلاً به ما ربطی ندارد و قرار نیست ما رفتار آنها را تغییر دهیم. گاهی ناراحت شدن ما به عامل دیگری یا به فکری که داریم بر می‌گردد.
موقع نوشتن می‌توانیم گمانه‌زنی کنیم و این احتمالات را با خودمان بررسی کنیم.
گاهی باید چیزی را بپذیریم. مثلاً اینکه خیلی‌ها چنین رفتارهایی از خود بروز می‌دهند. ما با نوشتن روی کاغذ به این صراحت و شفافیت با خود می‌رسیم که بپذیریم چنین حالاتی وجود دارند. نوشتن در این حالت ما را بخشنده‌تر و با گذشت‌تر می‌کند.
همیشه این جور مواقع به خودم می‌گویم چرا از وسیله در دسترس، ارزان، همیشگی و بدون دردسر و مفیدی مانند نوشتن کمتر استفاده می‌کنیم؟! وسیله‌ای که این‌چنین ما را از بسیاری موارد و افراد بی‌نیاز می‌کند. وسیله‌ای که ما را محکم و خودکفا می‌کند.
