به نامِ خُدا / پرنویسا

پرنویسا: وبلاگ پروین شیرِبیشه

به نامِ خُدا / پرنویسا

پرنویسا: وبلاگ پروین شیرِبیشه

به نامِ خُدا / پرنویسا

به وبلاگ پرنویسا خوش آمدید
هر نوشته‌ای برای خواندن متولد می‌شود

«نوشتن» کسب و کارِ من است!
در این وبلاگ،
نمونه‌هایی از ثبت اندیشه‌ و احساسم را
بیشتر به صورت «درباره‌نویسی» و «شعر» بیان می‌کنم.

سپاسگزارم که آنها را با ذکر نام این وبلاگ با خوانندگان دیگر به اشتراک می‌گذارید

۶ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۷ ثبت شده است

شنبه, ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۱۱:۲۷ ب.ظ

نوشتن و آشپزی

نوشتن و آشپزی

شباهت نوشتن و آشپزی

(ایده ارتباط نوشتن و آشپزی)

دیروز وقتی آشپزی می‌کردم، این ایده بیشتر و پررنگ‌تر از همیشه به ذهنم آمد. البته قبلاً هم به شباهت این دو فکر کرده بودم. اما دیروز و امروز بیشتر. شاید به این خاطر که دیروز روز پرکاری از نظر نوشتن بود و من در میان نوشتن، آشپزی هم می‌کردم.


***

اصلاً چرا راجع به شباهت و ارتباط نوشتن با کارهای دیگه می‌نویسم؟


من در نوشته‌هام در خصوص ارتباط و شباهت نوشتن با کارهای دیگه، قصد دارم در نگاه علاقه‌مندان به نوشتن یه تغییر اساسی ایجاد کنم. من سعی‌ می‌کنم آنها را با نوشتن آشتی بدهم. جوری از نوشتن حرف بزنم که ببینند نوشتن هم مثل کارهای دیگه انسانی، یه فعل انسانی هست! فعلی انجام دادنی که با انجام دادنش هر روز براشون عادی‌تر و آسون‌تر می‌شه. به خاطر همین بهشون می‌گم که شما چطور مشابه این کارها و این دقت‌ها رو که در نوشتن لازمه، هر روز دارید در کاهای دیگه زندگی‌تون انجام می‌دهید. در رانندگی، در آشپزی، در ساختن، بافتن، ساز زدن، نقاشی و سفالگری. 


شباهت نوشتن با کارهای دیگه:

نوشتن و ساز زدن

نوشتن و رانندگی

نوشتن و بافتن

نوشتن و نقاشی و طراحی

نوشتن و عکاسی

نوشتن و سفالگری

نوشتن و ...


(ادامه دارد ...)

***

به نظر من بیشترین وجه اشتراک این دو هنر حیات‌بخش این است که ما زن‌ها به خوبی در آنها مهارت و سر رشته داریم. البته گاهی دیده می‌شود برخی با آوردن مثال نقض می‌خواهند بگویند در هر دو کار مردان سرآمدتر هستند. این دسته از افراد معمولاً با اشاره به سرآشپزهای سرشناس رستوران‌های‌ معروف و نویسندگان و شاعران شهیر تاریخ مدال افتخار این دو هنر را به جامعه مردان تقدیم می‌کنند.

(این اتفاقی است که عیناً‌ زمانی‌ که دانشجوی سال اول فلسفه بودم، در دانشکده علوم انسانی رخ داد. چند نفر آقا با سنّ و سال بالاتر و مطالعات بیشتر، بنا به دلایلی که فقط خودشان می‌دانند چه بود، آمده بودند نشسته بودند قاطی تعداد زیادی دانشجوی پسر و دختر جوان. برخی از ما هنوز تینیجر بودیم و تازه از دبیرستان فارغ التحصیل شده بودیم و اصطلاحاً دوره کالج را می‌گذراندیم. آنها سرِ کلاس‌ها معلومات و تفکرات خود را مطرح می‌کردند و علاقه زیادی به چنین مقایسه‌ها و نتیجه‌گیری‌هایی داشتند و در میان چنین بحث‌هایی، واکنش‌های شنوندگان را بررسی و قضاوت می‌کردند.) 

با اینکهه زمان زیادی از آن موقع و این بحث کذایی گذشته، اما لابه‌لای این نوشته دوست دارم درباره‌اش حرف بزنم. پس بگذارید اول این موضوع را بررسی کنیم: 

شاید بهتر است امروز به آنها یادآوری کنم در طول تاریخ واقعی زندگی بشر روی زمین این مرد و زن بودند که در کنار هم کشاورزی و دامداری می‌کردند و از محصولات کشاورزی و دامی برای خود و خانواده‌شان غذا تهیه می‌کردند. بنابراین لازم نیست به چیزی افتخار کنیم و مدالی به کسی بدهیم. شاید بهترین واکنش ما شکرگزاری نسبت به نعمت‌های الهی و این تقسیم کارها باشد.

تنها سرآشپزهای هنرمند و نویسندگان بزرگ و شهیر به این کارها نمی‌پردازند. در طول هزاران سال این پدران و مردان بودند که استوار و خستگی ناپذیر مایحتاج خانواده خود را تهیه می‌کردند. این مادران و زنان بودند که با مهر خود برای خانواده‌شان غذا درست می‌کردند. در طی سال‌ها، آدم‌های مختلف نامه‌ها، یادداشت‌ها و کتاب‌ها نوشتند. 

بله انسان‌های‌ زیادی غذا می‌پزند و انسان‌های زیادی در کشت و تهیه مواد سازنده خوراک آدمی نقش دارند: کشاورزان، دامپروران، صیادان، کارگران، فروشندگان و رانندگانی که حمل و نقل مواد غذایی را انجام می‌دهند. بله انسان‌های زیادی در فرایند نگارش و تولید و چاپ و انتشار کتاب‌ها و نشریات نقش دارند: معلمان که کلمه می‌‌آموزند، نویسندگان، ناشران، ویراستاران، سردبیران، کتابفروش‌ها، تکنسین‌ها و کارگران چاپ و ... .

زمانی که هزاران نقش واقعی نادیده گرفته می‌شود و فرهنگ مقایسه و مسابقه رایج می‌شود، حرف‌های آدم‌ها خوب شنیده نمی‌شود. 

به سخن خودم باز می‌گردم. من اینجا یک وبلاگ نویس هستم با جنسیت زن. بنابراین این کاملاً‌ طبیعی است که به موضوعات از زاویه دید خودم نگاه کنم و درباره آنها به همان شکلی حرف بزنم که آنها را می‌بینم و درباره‌شان فکر می‌کنم. 

« بله به نظر من بیشترین وجه اشتراک این دو هنر حیات‌بخش این است که ما زن‌ها به خوبی در آنها مهارت و سر رشته داریم. »

در این جمله هیچ مقایسه‌ای نیست. به شکل کاملآً واقعی زن‌ها، مادران، دختران سالیان سال با مواد غذایی و آشپزی سر و کار داشته‌اند. مهم نیست که داوری بین‌المللی آشپزی چه درجه‌ای به آنها عطا می‌کند. زن‌ها با نظافت و آشپزی خدمت بزرگی به بشریت کرده‌ و می‌کنند. در دایره قسمت این کارها به آنها محوّل شده و آنها این وظایف را انجام می‌دهند. طوعاً‌ یا کرهاً ! با هر کیفیتی! 

برگردیم به ادامه صحبت!

***

ما زنان به خاطر سر و کار داشتن با آشپزی به صورت عملی و تجربی با مجموعه‌ای از علوم ارتباط برقرار می‌کنیم: ترکیب مواد، افزودن چاشنی و آرایش و ارائه غذا ... . علومی که در نوشتن هم به کار ما می‌آیند.

خواننده این مقاله چه مرد و چه زن، فرقی نمی‌کند. ایده‌ای که در این مقاله در مورد «ارتباط نوشتن و آشپزی» مطرح می‌شود، به درد هر آدمی می‌خورد. 

در آشپزی یکی از کارهای مهم ما ترکیب مواد است. چیزی که باید از آن سر دربیاوریم. اینکه چه موادی و چه اندازه‌ای از آنها با هم تناسب دارند؟ مقدار و اندازه بسیار اهمیت دارد. 

ر آشپزی زمان و وقت هم بسیار اهمیت دارد. کم و زیاد شدن آن باعث وارفتن، بی‌مزه شدن، یا از دست دادن شکل غذا یا نپختن و خام ماندن آن می‌شود. چیزی که همه ما بارها تجربه کرده‌ایم. 

همچنین افعالی که باید انجام شوند، بلد بودن می‌خواهند: آبکش کردن، سرخ کردن، برشته کردن، کباب کردن، پختن، تاب دادن، ریز کردن، خُرد کردن، پاک کردن، شستن، تزیین کردن و ... . باید بدانی با مواد مختلف چطور کار کنی. مثلاً زرشک را چطور پاک کنی، خیس کنی و بشوری؟ یا اینکه ریواس یا کنگر در چه تایمی می‌پزند؟ یا خوروش قلیه ماهی چگونه درست می‌شود؟ 

موضوع مهم دیگر چاشنی‌‌ها، ادویه‌شناسی و استفاده از طعم‌دهنده‌ها هستند. این کار هم به تجربه، دانش، مهارت و البته دقت نیاز دارد. مثلاً مهم‌ترین، اصلی‌ترین و پرکاربردترین طعم دهنده نمک هست که هنوز گاهی مشاهده می‌شود که درست استفاده نمی‌شود. اینکه چه طعم‌دهنده‌هایی، چه قدر و در چه زمانی به چه غذایی باید افزوده بشوند؟ خواص آنها چیست و نحوه استفاده درست آنها چگونه است؟

و مرحله تزیین و آرایش و ارائه غذا که بسیار مهم است. تهیه و نگهداری از مواد غذایی و غذاهای طبخ شده هم بسیار اهمیت دارد. همچنین طرز کار کردن با وسایل آشپزی و کلی موارد ریز و درشت دیگر.

 ***

اینها را گفتم! حالا بیایید ببینیم نوشتن با این موارد و با آشپزی چه شباهتی دارد؟! 

شاید تا حالا حدس‌هایی زده باشید. احتمالاً بسیاری از آنها درست است. چون ذهن انسان در پیدا کردن نقاط مشترک و وجوه شباهت بین دو پدیده و موضوع توانایی بسیار خیره‌کننده‌ای‌ دارد. 

علم ترکیب در نوشتن 
در نوشتن نیز ما با «علم ترکیب» سر و کار داریم. ترکیب کلمات، نشانه‌های تصویری و علامت‌ها، حروف و آوای آنها، جمله‌ها و قسمت‌های‌ مختلف متن (عنوان‌ها، پاراگراف‌ها و سایر عناصر)، مفاهیم، معانی و ... . برای همین به نوشتن، تألیف هم گفته می‌شود، چون متن از کنار هم گذاشتن عناصر پدید می‌آید. نوعی الفت و ارتباط بین آنها برقرار می‌شود و متن نهایی نتیجه این تألیف و ترکیب عناصر است.  

اینکه بدانیم چگونه کلمات را با هم ترکیب کنیم و جمله‌ها و بندهای نوشته را بسازیم، بسیار اهمیت دارد. چون معنایی که به خواننده ارائه می‌شود، بستگی زیادی به نوع ترکیب ما دارد. این ترکیب شکل یا فرم و محتوای متن ما را تعیین می‌کند.  

علم استفاده از چاشنی‌ها در نوشتن 
نوشته ما نیز مانند هر کاردستی و محصول انسانی دیگر انسانی مثلاً‌ غذا به چاشنی نیاز دارد. مثلاً‌ در مورد سخنرانی به ما آموزش می‌دادند که از طعم دهنده‌هایی مانند طنز، داستان، مثال و ... استفاده کنیم تا سخن ما بامزه و جذّاب شود. برای اینکه نوشته ما هم خوشمزه و مطبوع و دوست داشتنی باشد، خوب است که با چاشنی‌های متن آشنا شویم و آنها را در متن به کار ببریم. 
عناصری که وقتی به متن خود اضافه می‌کنیم، روی کیفیت نوشته و میزان برقراری ارتباط با آن تأثیر می‌گذارند. شاید در ابتدای کار با آنها زیاد آشنا نباشیم، یا با وجود اینکه سال‌هاست که می‌نویسیم توجه چندانی به آنها نکرده باشیم. 
خبر خوب اینکه از همین امروز می‌توانیم به چاشنی‌های متن به صورت آگاهانه‌ فکر کنیم و بیشتر به آن توجه کنیم. می‌توانیم لیستی برای چاشنی‌های متن تهیه کنیم و هر موردی که به نظرمان می‌رسد متن را بامزه و خوشمزه می‌کند به آن اضافه کنیم. پروژه بسیار جالب و هیجان‌انگیزی خواهد بود!

علم آرایش و ارائه در نوشتن
در هر صورت متن شما چیزی ارائه دادنی است که به مصرف و مطالعه می‌رسد. به طور کاملاً‌عامدانه از کلمه «مصرف» استفاده کردم تا ذهنیت شما را از درونی و شخصی بودن متن به سوی دیگری برگردانم. واژه «مصرف» معمولاً‌ در مورد کالا و محصول استفاده می‌شود. بیایید متن را محصولی بدانیم که عرضه و دریافت می‌شود! اگر این طور به قضیه نگاه کنیم، به نوع ارائه آن بیشتر از گذشته توجه می‌کنیم. به آرایش کلمات، متن، به شکل دیداری کلام، به ترکیب متن و تصویر و به خیلی چیزهای دیگر ... . برای آن زمان خاصّی اختصاص می‌دهیم، به آن فکر می‌کنیم و راهکار و استراتژی خواهیم داشت. 
حتی کسی مانند من که بیشتر متنی و کلامی است تا تصویری و حتی فعلاً‌ فوتوشاپ هم در کامپیوترش نصب نکرده است!!! :) 

علوم دیگر : تهیه و کار کردن با مواد لازم نوشتن، زمان و مکان نوشتن، کار کردن با افعال مرتبط و درگیر در نوشتن و ...
که بعداً‌درباره آنها هم می‌نویسم.

این متن را باز می‌گذارم برای اینکه ادامه دهم ...
و ارسال می‌کنم که بخوانید ...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۳:۲۷
پروین شیربیشه
جمعه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۴:۳۱ ب.ظ

دوره آموزش نگارش ارتباطی



ثبت‌نام از طریق ایوند آغاز شد: 

https://evand.com/events/negaresh971


برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این دوره از طریق لینک بالا به صفحه دوره نگارش ارتباطی در ایوند مراجعه کنید و این صفحه را خوب مطالعه کنید. 

 


🚩 با ثبت نام زودهنگام از تخفیف ویژه برخوردار شوید.

@Parnevisa

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۱ ۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۶:۳۱
پروین شیربیشه
جمعه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۳:۳۰ ب.ظ

چرا خیّام؟ چرا رباعی؟

چرا خیّام؟ چرا رباعی؟
چرا خیّام که یک ریاضی‌دان و حکیم بود، «رباعی» می‌گفت؟

گردون نگری ز قد فرسوده ماست
جیحون اثری ز اشک پالوده ماست 
دوزخ شرری ز رنج بیهوده ماست
فردوس دمی ز وقت آسوده ماست

« حکیم عمر خیّام نیشابوری »

🌷۲۸ اردیبهشت، روز بزرگداشت خیّام🌷

خیّام، ریاضی‌دان و حکیم بود، اما رباعی هم می‌سرود.
رباعی یا چهارتایی یا ترانه، گونه‌ای از شعر فارسی که چهار مصراع دارد و سه مصراع اول و دوم و چهارم  آن هم‌قافیه هستند.

🚩 از این تعریف که بگذریم، رباعی یعنی: 
« می‌توانم شناخت و معرفتی را که درباره خودم، خداوند، جهان، زندگی، مردمان، و پدیده‌ها و مفاهیم کسب کرده‌ام، در چهار جمله که وزن و قافیه دارند به تو بگویم. 
یادت باشد آن را تنها به این دلیل آهنگین و به زبان شعر می‌گویم تا به یادت بماند! »

رباعی بسیار نغز و کوتاه است: مفید و مختصر! عصاره و جانِ کلام است!
حوصله‌ات را سر نمی‌برد، پیام را می‌رساند و می‌رود. این تو هستی که باید آن را بگیری و دریافت کنی.
آن‌قدر کوتاه است که وقتی یک بار ‌آن را بشنوی، به یادت می‌ماند. لازم نیست بارها بشنوی یا بخوانی یا تلاشی برای به خاطر سپاری آن به خرج دهی. 

شاید از این جهت است که گفته‌اند: 
وزن رباعی، وزنِ عبارت « لا حَولَ و لا قُوَّةَ اِلاّ بِالله » است. 

از این رو، بسیاری ‌از عرفا، حکما و شاعران علاوه بر قالب‌های دیگر شعر فارسی، رباعی هم می‌سرودند.

❓شاید بپرسید اینها چه ربطی به ما داره؟! 

باید بگم من اینجا به هیچ وجه قصد ندارم ادبیات و دستور زبان فارسی آموزش بدهم. یا مثل تقویم و سالنما روز و ماه و سال و بزرگداشت اعلام کنم. 

موضوع اینه که من هم دقیقاً می‌خوام سر دربیارم چیزهایی که در فرهنگ‌مون و در زندگی‌مون و در جهان‌مون و در یک کلام در اطراف‌مون داریم، منابعی که داریم، شخصیت‌ها و کتاب‌هایی که داریم به چه دردمون می‌خورند؟ به چه کارمون می‌آیند؟ چه ارتباطی با زندگی ‌امروز ما، فکر ما و دغدغه‌‌های ما دارند؟ چه کمکی به ما می‌کنند برای یافتن پاسخ پرسش‌هامون؟

مثلاً اگه کسی مثل من یا شما دغدغه‌ی نوشتن داره، از «قالب رباعی» که در شعر زبان مادری‌مون داریم، چی‌ می‌تونه یاد بگیره؟
یا اگه دغدغه‌ی شناخت داریم، از خیّام که هزار سال پیش زندگی می‌کرده چی‌می‌تونیم یاد بگیریم؟

✅ از رباعی می‌‌آموزم که کلام کوتاه و آهنگین چقدر به یاد موندنی و مؤثره!

✅ از خیّام می‌آموزم که زندگی کردن، تفکّر، سخن گفتن و نوشتن در « زمان حال » چقدر مهمه!
@Parnevisa
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۵:۳۰
پروین شیربیشه
پنجشنبه, ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۳:۱۹ ب.ظ

درباره‌ی آغاز

باز هم آمدی عزیزترین ماه سال ...

خوش آمدی!

رمضان مبارک 🌻 


📌درباره‌ی آغاز

❓چگونه « آغازها » انگیزه و امید برای حرکت ایجاد می‌کنند؟


🚩هر شروعی را به فال نیک بگیریم و از آن استفاده کنیم: 

شروع روز تازه، ماه نو، سال جدید 

آغاز یک دوره تازه، جوانه زدن یک احساس تازه و اولین دقایق یک تغییر 

هر چیزی ...

در طبیعت و زندگی انسان هم آغازها و مبدأها برای همین هستند!

برای اینکه به ما یادآوری کنند: ماهی را هر وقت از آب بگیریم، تازه است!

ما بارها و بارها می‌توانیم آغاز کنیم: برای زندگی نو، برای نگاهی‌نو، برای فکری نو، و برای برقراری ارتباطی نو با خود، خُدا، دیگری و جهان


🌙اکنون هم که آغاز ماه رمضان است، می‌توانیم از این آغاز مبارک بهترین استفاده را بکنیم.

برای کارهای روزانه، برای انجام پروژه‌هایی ‌که در دست داریم، برای مطالعه کتاب‌ها به خصوص خواندن قرآن جان

مثلاً من سال گذشته، در ماه رمضان یک دوره آموزش نگارش ارتباطی در تلگرام برگزار کردم که از طریق آن با دوستانی آشنا شدم و توانستیم با هم یک دوره آموزش و تمرین نوشتن داشته باشیم. 

 

⚡️برای هر تغییر و تحوّلی، نیاز به انگیزه‌ای داریم.

هر چند به این تغییر و تحول نیاز داریم و خودمان بیش از هر کسی می‌دانیم، اما گاهی استارت زدن بسیار دشوار است.  


💫در حالی‌که « انتخاب یک مبدأ، یک نقطه شروع » 

برای تغییر، برای سر گرفتن یک کار جدید، برای انجام روزانه و مداوم یک کار خوب یا تمرین مفید می‌تواند در ما همان انگیزه‌ای را ایجاد کند که لازم داریم. 

انگیزه‌ای که به ما کمک می‌کند تا هر روز برای رسیدن به هدف خوبی‌ که داریم، کاری انجام دهیم.

و هر روز به آن نزدیک و نزدیک‌تر شویم. 

به این ترتیب است که آغازها و مبدأها برای ما انگیزه و امید می‌آفرینند ...


☀️به یاری‌خُدا از امروز که آغاز ماه رمضان است، شروع می‌کنیم. شروعی دوباره ...


✍🏼اگه دوست داشتید برایم بنویسید و ارسال کنید که از این آغاز برای چه تغییری، چه کاری، چه تمرینی استفاده کردید. 


@Parnevisa

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۵:۱۹
پروین شیربیشه
يكشنبه, ۹ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۳:۲۹ ب.ظ

شباهت نوشتن و عکاسی

شباهت نوشتن و عکاسی

📸🖋
«نوشتن» به دلایل زیادی با «عکاسی» شباهت دارد و شباهت‌های بسیاری بین این دو وجود دارد. برخی از این شباهت‌ها عبارتند از: 


📌از نظر انتخاب موضوع یا سوژه
📌از نظر زاویه دید و زاویه دوربین
📌از نظر صحنه‌ پردازی
📌از نظر اندازه نما 


😶 انتخاب سوژه : 
مهم‌ترین شباهت نوشتن و عکاسی، انتخاب موضوع است.
همان طور که هر چیزی می‌تواند برای یک عکاس یا هنرجوی عکاسی سوژه باشد، در نوشتن هم شما در مورد «هر موضوعی» می‌توانید دست به قلم یا کیبورد شوید و بنویسید. در موردش یه خاطره دارم که در بعداً درباره‌‌اش می‌نویسم.


🎬 زاویه دید و دوربین :
زاویه دید شما در نوشتن تا اندازه زیادی با زاویه دوربین متفاوت است. 
وقتی می‌نویسیم، مثلاً داستانی را روایت می‌کنیم، می‌توانیم از زاویه دید شخصیت آن داستان وقایع را تعریف کنیم، یا از دید یک بیننده یا از دید کسی که کلّ ماجرا را می‌بیند. 
هر یک از این روایت‌ها ویژگی‌هایی دارند و تأثیر متفاوتی در خواننده ایجاد می‌کنند.

در عکاسی نیز زاویه دید دوربین می‌تواند از جوانب مختلفی باشد: 
از بالا، پایین، روبرو و هم‌تراز سوژه، یا از کنار، و از پشت سر عکس‌هایی که با هر یک از این زاویه دیدها گرفته می‌شوند، از نظر معنا و حسّی که منتقل می‌کنند و تأثیری که بر مخاطب خود می‌گذارند، با هم تفاوت دارند. 


📐 اندازه نما : 
اندازه نماها در عکاسی و فیلم‌برداری به طور کلی به سه دسته: بسته و بسیار نزدیک؛ متوسط؛ باز و دور تقسیم می‌شود. 
اینکه چه نمایی را انتخاب می‌کنیم و چقدر به سوژه نزدیک یا از او دور می‌شویم، در نوع روایت بسیار تأثیر دارد.

در نوشته نیز (چه داستانی و چه غیر داستانی) اینکه چقدر به موضوع نزدیک می‌شویم و به جزییات آن می‌پردازیم، و چقدر درباره‌اش به مخاطب توضیح و اطلاعات می‌دهیم، کار ما را متفاوت می‌کند. 


🏖 صحنه پردازی :
وقتی موضوعی را نقل یا داستانی ‌را روایت می‌کنیم، در بستر یک زمینه یا صحنه این کار را انجام می‌دهیم. 
فرض کنید در مورد خاطره سفر و وقایع آن چیز می‌نویسیم. 
صحنه رویداد جالبی را که نقل می‌کنیم، باید برای مخاطب خود توصیف کنیم. 
در عکاسی و هنرهای تصویری دیگر مانند فیلمبرداری و نقاشی نیز 
همین توجه به صحنه‌ای که سوژه در آن به تصویر کشیده می‌شود، اهمیت دارد. 
ما صحنه را انتخاب می‌کنیم، یا اگر در آتلیه یا استودیو عکاسی کنیم، آن را طراحی می‌کنیم.


به نظر من، صحنه هم در نوشتن و هم در هنرهای تصویری از یک نظر دیگر هم بسیار اهمیت دارد: 

گاهی علاوه بر چیزی که به عنوان موضوع یا سوژه اصلی به مخاطب خود نشان می‌دهیم، در گوشه و کنار صحنه نیز به نشانه‌هایی ضمنی می‌خواهیم اشار بکنیم. یعنی معنای مورد نظر خود را به صورت مستقیم و غیرمستقیم از کلّ اثر می‌خواهیم به مخاطب خود انتقال دهیم. 


اگر به این شباهت‌ها دقت کنید، می‌بینید ما به همان راحتی که عکس می‌گیریم، می‌توانیم بنویسیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۵:۲۹
پروین شیربیشه
سه شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۹:۰۸ ق.ظ

بیا بنویسیم و ...

بیا بنویسیم و نترسیم از اینکه نکند بد بنویسیم ...

نوشتن کار ما انسان‌هاست 

هیچ کار انسانی بی‌نقص و خطا نیست!

هیچ کار انسانی کاملِ کامل نیست!

همیشه ممکن است روزنه‌هایی وجود داشته باشد. 


نمی‌خواهم روزنه‌ها و نواقص را توجیه کنم!

نه، هدفم چیز دیگری است. 


می‌خواهم به تو بگویم:

به خاطر روزنه‌ها، 

به خاطر نواقص، 

و به خاطر بهترین نبودن 


از نوشتن دست برندار!


#پروین_شیربیشه 

#پرنویسا

#نوشتن

@Parnevisa

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ ارديبهشت ۹۷ ، ۰۹:۰۸
پروین شیربیشه