حدیث نفس

تا دنیا، دنیا بوده

         شب پیِ روز اومده

                          گنجشک می‌خورده‌ دونه

                                                             خُدا خودش می‌دونه

تا دنیا، دنیا بوده

         عاشق کارش همینه که صبح تا شب بشینه

                          مرغ دلش حیرونه

                                                             خُدا خودش می‌دونه

تا دنیا، دنیا بوده

         گلبرگِ گُل رقصونه

                        بلبل بیچاره هم قفس براش زندونه

                                                            خُدا خودش می‌دونه

تا دنیا، دنیا بوده

        چشمه اشکش روونه

                       لیلی چشش سیاهه عاشقِ اون مجنونه

                                                            خُدا خودش می‌دونه

تا دنیا، دنیا بوده                  

        آدم دیوونه بوده

                       قصه‌ی ما ناتمومه دنیا همش افسونه          

                                                            خُدا خودش می‌دونه